Seçici Yeme Bozukluğu

Seçici Yeme Bozukluğu

Dikkat! Çocuğunuzda Seçici Yeme Bozukluğu Olabilir

Hepimizin bildiği gibi, bir çocuğun sağlıklı beyin ve beden gelişiminde beslenmenin yeri oldukça büyüktür. Normal gelişim seviyesinde olan çocuklar, 1 yaşından itibaren kendi başlarına yemek yemek için çabalarken, 2-3 yaş arasında ise her çocuk kendi başına yemek yiyebilme becerisine sahip hale gelir. Çocuğun, doğduğu andan itibaren sağlıklı beslenme alışkanlıkları kazanması ise tamamen ebeveynlerin tutumları ve davranış şekilleri ile bağlantılıdır. Beslenme alışkanlıklarının çocuğa kazandırılmaya çalışıldığı dönemde ailelerin karşısına çıkan en önemli sorunlardan biri ise çocuğun yemek yemeyi reddediyor ya da yemek konusunda seçici davranıyor oluşudur.

Türk gelenek görenekleri ve aile yapısı ile değerlendirdiğimizde, genel olarak yemeyi ve yedirmeyi seven bir toplum olduğumuzdan bahsedilebilir. Bu şartlar altında yetişen nesilleri ve ebeveynleri göz önüne aldığımızda ise, çoğu iştahsız olarak nitelendirilen çocuğun aslında yaşlarına uygun seviyede boy kilo endeksine sahip oldukları gözlemlenmektedir. Bu noktada öncelikli olarak, çocuk gerçekten iştahsız, yemek yemeyi reddedici tavırda ve yemek konusunda seçici mi yoksa anne çocuğunun doyduğunu düşünmüyor ve bunu bir problem haline mi getiriyor bunu ayrıştırmak gerekmektedir. Başta da belirtmiş olduğum gibi, çocuğa sağlıklı beslenme alışkanlığı kazandırılmaya çalışıldığı dönemde ebeveynlerim tutumları ve davranışları oldukça önemlidir.

Peki, seçici yeme bozukluğu nedir?

Seçici yeme bozukluğu yani yemek seçme, seçici yeme olarakta bilinen bazı belirli gıdaların tüketimini engelleyen bir beslenme bozukluğudur. Özellikle çocukların gelişim döneminde sıkça rastlanan bu sendrom, çocuklar büyüdükçe ve seçici yiyici tavırlarından vazgeçtikçe düzelebilecek bir problemdir.

Bu süreçte nelere dikkat etmelisiniz ve neler yapmalısınız?

  1. Çocuk sosyal anlamda kaçınmalar yaşayabilir. Bunun sebebi, tercih ettiği gıda seçeneklerine girdiği sosyal ortamlarda ulaşamayacak olmak olabilir.
  2. Anksiyete ve çatışmalar yaşayabilir.
  3. Çocuğunuz bazı yiyecekleri koku, doku ve tat konularını sebep göstererek yemeyi ısrarlı şekilde reddeder.
  4. Çocuğunuz özellikle kendi için “güvenli” olarak adlandırabileceğimiz yiyecekler seçecektir. Örneğin, yalnız bir markaya ya da bir besine takılı kalmış durumdaysa buna dikkat etmeniz gerekebilir.
  5. Genelde seçici yiyen çocukların boy-kilo oranlarında herhangi bir anormallik gözlenmez. Çoğunlukla karbonhidrat ağırlıklı besinlere takıntılı hale geldiklerinden herhangi bir enerji kaybı da gözlenmez.
  6. Sıkça okul öncesi çağdaki çocuklarda gözlemlenir. Ve genellikle çocuk kendi belirlediği 3-4 çeşit yemekten başka bir şey yemeyi reddeder.
  7. Bu ve buna benzer semptomları çocuğunuzda gözlemlediğiniz takdirde mutlaka bir uzmana danışmalı ve ondan yardım almalısınız.
  8. Gözlemlenen davranışların sebebi yalnızca gelişim çağında ortaya çıkan bir sıkıntı olsa da, travmalardan tutun da obsesif kompülsif bozukluklara kadar pek çok rahatsızlıkla ilişkili olabilir.
  9. Ebeveyn olarak dikkat etmeniz gereken en önemli noktalardan biri de, çocuğunuza zorla istemediği besinleri yedirmeye çalışmak ya da onu cezalandırmak durumu düzeltmeyeceği gibi aynı zamanda kötüleşmesini de sağlayacaktır.
  10. Çocuğunuza, ek gıdaya geçtiğiniz dönemden itibaren çeşitli besinleri tattırmalı ve öğünlerini çeşitlendirmelisiniz.
  11. Aile olarak sürekli şekilde evinizde geçerli olacak yemek kuralları belirlemelisiniz. Ve tüm aile bireyleri olarak bu kurallara uymanız oldukça önemlidir.
  12. Çocuğunuzun sizin kafanızdaki kadar değil de kendi midesinin kapasitesi kadar yiyebileceğini unutmayın. Tek seferde yiyebileceği kadar büyüklükte porsiyonlar sunmaya çalışın.
  13. Beslenme alışkanlığı kazandırılmaya çalışılan dönemde anne-baba olarak ortak hareket etmeli ve davranışlarınızda tutarlı olmalısınız.
  14. Çocuğunuz için en önemli rol modelin siz olduğunu unutmayın. Çocuğunuz sizin beslenme alışkanlıklarınızı da gözlemleyecek ve kendine örnek alacaktır.
  15. Çocuğunuzun kendi kararlarını verebilmesi konusunda ona destek olun. Yemeklerde seçme hakkı tanıyın.
  16. Önüne konulan yemeği yemeyi reddediyorsa yemek süresinin bitiminde “Sanırım yemiyorsun o zaman kaldırıyorum ve bir sonraki ana öğüne kadar herhangi bir şey yemen mümkün olmayacak.”diyerek kaldırın. Ve söyleminizde tutarlı davranın. Böylece çocuğunuz evdeki yemek kurallarına uyum sağlamayı öğrenecektir.
  17. Çocuğunuza sevginiz ve sabrınızla kazandıramayacağınız hiçbir beceri yoktur. Sıkıştığınız noktada bir uzmandan yardım alarak tüm problemlerin üstesinden gelebileceğinizi ve yalnız olmadığınızı unutmayın!

Benzer İçerikler

Eleman Arıyorum İş Arıyorum